«همه از خدائیم، به سوی خدا میرویم»
کلّ
هستی از خداست. آنچه در دنیای توهّمتان می بینید، از ذات احدیّت نشأت
گرفته است. آیا چیزی جز خدا و جز از خدا می بینید؟ خدا آنچه هست، آنچه
نیست، آنچه خواهد بود و آنچه بوده است، می باشد. خدا تنها حقیقت، تنها زندۀ
واقعی، تنها حیات جاودان و تنها شعور حاکم بر هستی است.
جز خدا نیست.
هر چه هست، خداست. جز خدا نبینید، جز خدا نپندارید و جز خدا حامی ای نجوئید
که او ذات یگانۀ هستی است. تنها حقیقت ماندگار و تنها پدیدۀ جاودان. جز او
هر چه هست، همه از اوست. با اوست. در اوست و تنها اوست که هست و غیر او هر
چه هست، زندگانی از او می یابد که او وحدت بی منتهاست. (از وبلاگ حدیث
آشنا)